دستگاه لاپاراسکوپی

دستگاه لاپاراسکوپی با هدف تشخیص یا درمان بیماری های شکم و لگن مورد استفاده قرار می گیرد. این روش کم تهاجم است و تنها با ایجاد یک الی سه برش کوچک که معمولا در محل ناف ایجاد می شود، دستگاه وارد بدن می شود. مزیت این روش بهبود سریع محل برش و هم چنین کاهش عفونت های ناشی از عمل های جراحی است. مزیت دیگر این روش، عدم ایجاد فتق پس از عمل است. در حالی که پس از بسیاری از عمل های جراحی باز، احتمال ایجاد فتق برای بیمار وجود دارد. در روش لاپاراسکوپی، پس از بیهوش کردن بیمار در اتاق عمل، یک یا دو لوله دستگاه وارد بدن می شود. سپس گاز دی اکسید کربن یا اکسید نیتروژن در حفره شکمی پخش می شود. انتشار این گاز باعث می شود دیواره شکم از اعضای داخل بدن فاصله بگیرد و فضای کافی برای مشاهده و یا انجام عملیات مختلف ایجاد شود.

اجزای دستگاه لاپاراسکوپی:

دستگاه لاپاراسکوپی به صورت عمده چند بخش مهم و اصلی دارد که در ادامه به آن ها اشاره می شود:

  • منبع نور سرد که معمولا لامپ های LED هستند.
  • کابل نور سرد که معمولا از فیبر نوری تشکیل می شوند.
  • دستگاه دمش گاز دی اکسید کربن یا اینسافلیتور(Insufflation) که به وسیله آن مقدار کنترل شده ای از این گاز وارد بدن بیمار می شود.
  • مانیتور دستگاه
  • سیستم ثبت تصاویر و پردازشگر
  • سیستم کپچر(Capture) برای انتقال اطلاعات
  • ترالی لاپاراسکوپی که تجهیزات دستگاه درون آن قرار می گیرند.
  • تروکار(Trocar) ابزار دیگری است که در لاپاراسکوپی به کار می رود. این وسیله به خودکار شبیه است. تروکار در یک کانولای توخالی جای می گیرد و برای کمک در اعمالی مانند بیرون کشیدن مایعات از بدن بیمار، وارد حفره های بدن می شود.

عملکرد دستگاه لاپاراسکوپی:

یکی از لوله هایی که وارد بدن می شود دارای دوربین با وضوح بالا و نور است که فضای داخل شکم و لگن را بر روی مانیتور نشان می دهد. لوله های دیگر در صورت لزوم برای نمونه برداری و یا اهداف درمانی وارد ناحیه شکم می شوند. لوله های دستگاه لاپاراسکوپی باید قابلیت استریل کردن پس از هر بار لاپاراسکوپی را داشته باشند. معمولا برای استریل کردن آن ها از دستگاه اتوکلاو استفاده می شود. هم چنین اکثر لاپاراسکوپ ها با انواع پردازشگرهای ویدیویی سازگار هستند و توسط دوربین، تصویر داخل شکم را بر روی مانیتور نشان می دهند. همان طور که قبل تر اشاره شد، یک یا چند لوله برای نمونه برداری و یا درمان های مختلف وارد بدن می شوند. بنابراین باید قابلیت قرار گرفتن ابزار مختلف جراحی بر روی این لوله ها وجود داشته باشد.

کاربردهای دستگاه لاپاراسکوپی:

* بررسی مشکلات ناباروری زنان
* رفع حاملگی خارج از رحمی
* یافتن یا برداشتن چسبندگی ایجاد شده در بافت های شکم یا لگن
* تشخیص و جراحی سرطان های کبد، پانکراس یا کولورکتال
* برداشتن کیست های تخمدان
* درمان اختلالات لگنی مانند بی اختیاری ادرار
* برداشتن کیسه صفرا و آپاندیس
* بررسی آندومتریوز یا پیدا شدن تکه هایی از بافت پوشش رحم(اندومتر) در خارج از رحم
* برداشتن فیبروم ها یا توده های غیر سرطانی
* برداشتن بخشی از روده در درمان بیماری هایی مثل دیورتیکولیت
علاوه بر موارد ذکر شده از دستگاه لاپاراسکوپی برای نمونه برداری، بررسی و تشخیص برخی سرطان ها هم استفاده کرد. برای این کار به وسیله این دستگاه نمونه ای از بافت مشکوک گرفته شده و تحت آزمایش قرار می گیرد. سرطان هایی از جمله سرطان کبد، پانکراس، تخمدان، کیسه صفرا و مجرای صفراوی از جمله بیماری هایی هستند که با استفاده از دستگاه لاپاراسکوپی قابل تشخیص هستند.